....άσχετο....

Έχω μια τρελή διάθεση να γράψω, αλλά δεν έχω ιδέα τι...χαχαχα!...κάνει ζέστη, το νιώθω

01:55 ώρα Λονδίνου...το μέρος φανταστικό και φαντασμαγορικό ταυτόχρονα..η μουσική απίστευτη, Best...η διάθεση σούπερ(-μαρκετ)...οι σκέψεις τρελές...τα ψυχικά συναισθήματα ερωτικά....ποο έβαλε απίστευτο άσμα...Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ, να γεμίσεις με φως το φριχτο μου σκοτάδι....σωστό άσμα

Είναι η δουλειά που κάνω μάλλον....αν και την κάνω 2 χρόνια τώρα, αυτές τις 2 τελευταίες εβδομάδες (κι είναι τελευταίες γιατί, Αγγλία φορ μι έφτασε στο τέλος της)...κοιτα να δεις τωρα..μιλουσα μ εναν πελάτη από Γαλλία, όχι από λεοφώρο (μπαχαχαχαχα)...και μου ζάλισε τ αρχίδια. Ήθελα να φύγει ρε παιδί μου πως το λένε..μην τα πολυλογώ, έφυγε, και σκέφτομαι εγώ τώρα...''μάλλον πούστης θα ναι''....και τσαφ ξαναγυρνάει κ με ρωτάει..''και τι ζώδιο είσαι βρε φίλε?''..πούστης? ε όχι! Ντροπή κ αίσχος που τα σκέφτομαι κιόλας..ουστ παλιο-συκιά γαλλάκι...γι αυτό οι Γαλλίδες είναι αγάμητες...

...ωραία τι λέγαμε?..να διατηρίσουμε το κείμενο ζωντανό...ναι αυτές τις τελευταίες μέρες έχει πέσει πολύ σκέψη κ περισυλλογή...έχω σκεφτεί κ τα πιο απίθανα πράγματα που φαντάζεται ο νους σας..ακόμα κι αν ο γάιδαρος πετάει (βλέπε Τζόκερ)....σήμερα όμως, ξέφυγα λιγάκι κι έπιασα τον εαυτό μου. Τι έχει κάνει, τι μπορεί και θα κάνει ακόμα κ τι ενώ δεν θα μπορεί, θα το κάνει. Δεν είναι απίστευτο feeling να ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι αλλά να έχεις πεισμώσει τόσο πολύ για να το κάνεις?..Καλαά για μένα δεν υπάρχει βασικά κάτι που δεν μπορώ να κάνω. Θα το εξηγείσω, γιατί θα με περάσετε για καμιά ψωνάρα και δε λέει.

Όταν λέω μπορώ να κάνω τα πάντα, το εννοώ. Δεν υπάρχει κατηγοριοποίηση των πάντων και των μερικών, αλλά υπάρχει η θέληση του τι κάνω. Ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο σήμερα χάζεθε στο νετ ξενοδοχεία λαμπερά κ φανταχτερά, κλασσάτα δλδ....ξέρετε γιατί? Γιατί λέει, ότι ποτέ δεν θα έχει αυτή τη δυνατότητα να τα χαρεί. Εγώ προσωπικά της είπα, ποτέ μη λες ποτέ. Ψέματα όμως γιατί στην ουσία έκανα σκέψη πως θα μπορούσα να πάμε μαζί σ αυτό το ξενοδοχείο. Το πως? Δε ξέρω, θα κάνω το σκατό μου παξιμάδι και θα πάμε. Κι όχι επειδή τώρα σπουδάζω και δε μπορώ να κάνω τρελά πράγματα, αλλά επειδή το θέλω κ το πιστεύω. Γιατί ο άλλος κι όχι εγώ?

Νταξ δεν είναι πάντα έτσι. Με την έννοια ότι ξέρεις πως κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα κάνεις, όντως...Αλλά ρε φίλε..πεθαίνει το όνειρο? Εγώ π.χ. πιστεύω τόσο πολύ στον εαυτό μου, που σε συνδιασμό με τα σκατά που έχω περάσει κ τα χω βγάλει πέρα, αφού τα χώνεψα...ναι μπορώ...Δλδ τι? εγώ στο πηγάδι κατούρισα? Νταξ δε μπορώ να πάω Σαντορίνη για ένα μήνα. Θα πάω για μια εβδομάδα...δεν ειν κακό..3 φορές έχω πάει πιτσιρικάς. Ε τώρα κάτω υπό άλλες συνθήκες κι ερωτευμένες...χαχαχα που το πάω που το φέρνω...έρωτας παντού

Μια φορά δεν μπορώ να γράψω για μένα? Όλο άλλες σκέψεις φέρνω στο μυαλό μου..τι ελάττωμα κι αυτό, να σκέφτομαι τον άλλον μόνιμα. Χαχαχαχα το παίζω και καλός για να μη φαίνομαι παρτάκιας. Φτου σου ρεμάλι!

Που λες..πολύ ηρεμία αυτά τα νεκρά βράδια στη δουλειά...σκέφτομαι ότι τη Παρασκευή δεν δουλεύω βράδυ, οπότε ένα ποτάκι το χω+μπιλιάρδο. Α είμαι φαν...όποιος θέλει κ ξέρει...
Ακούω μουσική...ρίχνω καμιά ματιά στο ρολόι εννίοτε...δεν πεινάω...παλιά καπνίζαμε, τώρα πάει κι αυτό...αυτή η μουσική όσο πάει και καλυτερεύει...mmm που είσαι καλέ?

Έρωτας εκεί..έρωτας πιο κει...έρωτας δίπλα...έρωτας μέσα...έρωτας στη καρδιά...έρωτας στη ψυχή....έρωτας στο κόσμο...έρωτας στη Σαντορίνη...έρωτας στο Λονδίνο...έρωτας σε σένα...έρωτας παντού και πουθενά...πολύς έρωτας κι ανεβαίνει η θερμοκρασία απότομα


Love is in the Air