Οι διάττοντες αστέρες της ζωής μας...

Είναι αδύνατο να μετρήσω πόσοι άνθρωποι έχουν περάσει από τη ζωή μου. Ούτε εσύ μπορείς. Δε σου συνιστώ να δοκιμάσεις να το κάνεις.
Ακόμα κι αν το καταφέρεις είμαι σίγουρη ότι θα καταλήξεις σε έναν τραγικά μεγάλο αριθμό… Ίσως να είναι και λίγο θλιβερό (μπορεί και πολύ, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί).
Σε κάποιους μπορεί να έβαλες εσύ ένα μεγαλοπρεπές ‘Χ’ μετά από μια ασήμαντη αφορμή. Αλλά το πιο πιθανό είναι να μην το παραδεχτείς ποτέ. Μπορεί βέβαια να είχες και τους λόγους τους.
Αυτό βέβαια ίσως να το πιστεύεις μόνο εσύ…Κάποιοι άλλοι, από την άλλη μεριά, ίσως κάνανε το ίδιο με ‘σενα . Πάλι, μπορεί η αφορμή να ήταν ασήμαντη.
Αλλά και πάλι, το πιο πιθανό είναι να μην το παραδεχτούν ποτέ. Μπορεί να είχαν και τους λόγους τους, την ορθότητα των οποίων υποστηρίζουν αυτοί και μόνο…
Είναι και η άλλη περίπτωση βέβαια, η φαινομενικά ανώδυνη… Εκείνη που απλά αφήνεστε…Ο ένας αναβάλει, ο άλλος ξεχνάει…
Κι αν θυμηθεί, το αναβάλει κι αυτός… Στα ‘προσεχώς’ και τελικά τα τρώει η σκόνη. Όμως σε κάθε περίπτωση έδωσες και πήρες. Ακόμα κι αν δεν ήθελες, ακόμα κι αν δεν το κυνήγησες…
Ακόμα κι αν νομίζεις το αντίθετο… Μη γελιέσαι όμως… Έξυπνο παιδί είσαι… Έμαθες και τους έμαθες μονοπάτια. Σμίλεψες εσύ αυτούς κι αυτοί εσένα.
Έστω κι αν έγινε άθελά σας. Μ’ ένα καλό λόγο ή ένα κακό, με ένα χαμόγελο, με μια παρουσία απλά ή με την απουσία, μ’ ένα λάθος, ένα ψέμα, με κάτι καινούριο ή με κάτι παλιό, με κάτι κοινό ή με κάτι ξένο.
Στη Μ.Σ. που μου είπε να μη βάζω όρια στους ανθρώπους γιατί είναι σαν να τους υποτιμώ…
Στην Τ.Χ. που επιβεβαίωσε την αλήθεια στο παραπάνω
Στο Γ.Δ. που μου έμαθε να αγαπώ τα λάθη μου. Να τα γουστάρω
Ν.Δελ. που την έβλεπα πάντα να γελάει, ακόμα και όταν όλος ο κόσμος της είχε γεμίσει τρύπες και έμπαζε νερά.
Στον Γ.Π. γιατί μου έμαθε την υπομονή.
Στον Ι.Κ. γιατί ήρθε όταν χρειαζόταν και έφυγε όταν έπρεπε.
Στην Ν.Α. που ήταν η πρώτη που μου το είπε… Όλα είναι μέσα στο μυαλό… Απόκριες του ’99
Σε άλλους τόσους κι άλλους τόσους κι άλλους τόσους…
Ένα ευχαριστώ, γιατί στην τελική είμαι κάτι από εσάς και είσαστε κάτι από ‘μένα. Έστω και άθελά μας…

mmm