Απίστευτες απαντήσεις από μικρά παιδιά στο ερώτημα "Τι είναι αγάπη" :
Ρεβέκκα, 8 ετών
"Όταν κάποιος σε αγαπά, ο τρόπος που προφέρει το όνομά σου είναι διαφορετικός. Ξέρεις ότι το όνομά σου είναι ασφαλές στο στόμα του"
Βασίλης, 4 ετών
"Αγάπη είναι όταν ένα κορίτσι βάζει άρωμα κι ένα αγόρι άφτερ σέιβ και μετά βγαίνουν έξω μαζί και μυρίζουν ο ένας τον άλλον"
Κάρολος, 5 ετών
"Αγάπη είναι όταν βγαίνεις για φαγητό και δίνεις στον άλλο τις μισές τηγανιτές σου πατάτες χωρίς να του ζητάς να σου δώσει κι αυτός από τις δικές του"
Χριστίνα, 6 ετών
"Αγάπη είναι αυτό που σε κάνει να χαμογελάς όταν είσαι κουρασμένη"
Λευτέρης, 4 ετών
"Αγάπη είναι όταν η μαμά φτιάχνει καφέ για τον μπαμπά και πίνει πρώτα μια γουλιά εκείνη για να δει αν τον πέτυχε"
Δανιήλ, 7 ετών
"Αγάπη είναι όταν φιλιέσαι όλη την ώρα. Μετά βαριέσαι να φιλιέσαι αλλά θέλεις να είσαι συνέχεια μαζί με τον άλλον και να μιλάτε. Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου έτσι κάνουν. Κι όταν φιλιούνται εμένα μου φαίνεται αηδία"
Αιμιλία, 8 ετών
"Αγάπη είναι όταν είσαι στο δωμάτιό σου τα Χριστούγεννα κι ανοίγεις τα δώρα. Αν σταματήσεις το άνοιγμα... θ' ακούσεις την αγάπη"
Πάνος, 7 ετών
"Αν θέλεις να μάθεις να αγαπάς καλύτερα, πρέπει να ξεκινήσεις από έναν... φίλο που δεν χωνεύεις"
Τζένη, 8 ετών
"Αγάπη είναι όταν λες σ' ένα αγόρι ότι σου αρέσει το πουκάμισό του, κι αυτός το φοράει μετά κάθε μέρα"
Θωμάς, 7 ετών
"Σε μία σχολική εκδήλωση και πριν παίξω πιάνο, μ' έπιασε φόβος πάνω στη σκηνή. Τότε κοίταξα κάτω και είδα τον μπαμπά μου να με χαιρετάει χαμογελώντας. Ήταν ο μόνος που το έκανε αυτό. Τότε μου πέρασε ο φόβος"
Μαρία, 8 ετών
"Η μαμά μου με αγαπάει πιο πολύ απ' όλους. Κανένας άλλος δεν έρχεται να με φιλήσει όταν πέφτω για ύπνο"
Κλαίρη, 6 ετών
"Η αγάπη είναι όταν η μαμά δίνει στον μπαμπά το καλύτερο κομμάτι από το φαγητό"
Μόνο ένα παιδί λέει πάντα την αλήθεια.....αυτά είναι
[Τι να μας πείτε κι οι μεγάλοι ώριμοι ??...ρε για το πέος είστε όλοι]
2 σχόλια:
Τι είναι αγάπη? Πρώτον γιατί ρωτάς για κάτι που δεν υπάρχει; η αγάπη είναι ουτοπία. Θεωρητικά είναι το σύνολο των πράξεών (και μόνο αυτών, όχι συναισθημάτων) που κάνεις για το καλό (και μόνο) ενός ανθρώπου. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι ξές το πώς (θα κάνεις καλό και όχι κακό) και ότι υπάρχει ΠΛΗΡΗΣ ανιδιοτέλεια σε αυτές τις πράξεις.
Επίσης αυτές οι πράξεις είναι δυνατόν να σου δημιουργούν έντονα αρνητικά συναισθήματα πολλές φορές, αλλά θα πρέπει να τις κάνεις, αν αγαπάς πραγματικά... Αγάπη βρίσκω μόνο ότι υπάρχει από τη μεριά της μάνας προς το παιδί και αυτό όχι πάντα. Πουθενά αλλού, σε καμμιά άλλου είδους σχέση δεν υπάρχει. Άκόμα και στην περίπτωση των φίλων, αν εμπλακεί κάτι το επαγγελματικό (ας πούμε) τότε πάει στράφι όλη η σχέση. Δε θα μιλήσω για τα γκομενικά, όπου όταν το λες είναι πλέον αστείο... μόνο καμμιά φορά, πάνω στη κάβλα...
Το περίεργο είναι όμως ότι υπάρχει πόλύ μίσος... κανόνικά θα έπρεπε να υπάρχει και η αντίροπη δύναμη, αλλά αυτή ίσως βρίσκεται σε μιά άλλη κβαντική κατάσταση, όχι στη δικιά μας...
Η αγάπη είναι ένα αίσθημα της στιγμής. Για να μη παρεξηγηθώ, δεν εννοώ κάτι το περαστικό με τη σημειολογική έννοια του όρου, αλλά την συνειδητοποίηση της αυτό το "μαγικό" δευτερόλεπτο, τόσο ασήμαντο στο χρόνο αλλά τόσο σημαντικό για τον άνθρωπο που το νιώθει. Αυτή η "μαγική στιγμούλα" που τα πάντα σταματάνε να κινούνται, να υπάρχουν, να ακούγονται και να έχουν σημασία... Η ύπαρξη σου καθορίζεται από ενα βλέμμα, ένα άγγιγμα, μια λέξη -ή μια σιωπή-, ένα αίσθημα πληρότητας στην ανυπαρξία των πάντων...
Αυτό το σταμάτημα της αναπνοής οταν σου χαμογελάει αγουροξυπνημένος, όταν κοιτάζει αφηρημένα τα cd του και σε κοιτάει πονηρά, όταν σου στέλνει μήνυμα για καλημέρα πριν από το σημαντικό σου meeting ή όταν σου κρατάει το χέρι και σου λέει "θα είμαι πάντα εδώ"...
...και μετά το τέλος... όταν το βλέμμα σβήνει και γίνεται μονάχα είκονα παλιάς φωτογραφίας στον υπολογιστή, η μέρα ξημερώνει και νυχτώνει δίχως ένα χάδι και η φωνή αφήνεται στη φαντασία και στα όνειρα... 'θα είμαι πάντα εδώ"... πόσο άραγε κρατάει αυτό το πάντα...
Τελικά η αγάπη ειναι αυτή η "μαγική ερωτική στιγμή στο χρόνο" ή το έπειτα, το κενό, ο πόνος του ανεκπλήρωτου πάντα...?
Δημοσίευση σχολίου