Δεκεμβρίου 04, 2007

..................


Eίσαι ένα τρυφερό μπυμπούκι που φοβάμαι ν αγγίξω, μήπως και δεν ανθίσει....Είσαι ένας άγγελος που με τα διαμαντένια του φτερά και τα λαμπερά του μάτια, φωτίζει τη ζωή μου...

Είσαι η άνοιξη και το καλοκαίρι μου, μαζί...ο πεντακάθαρος ουρανός πάνω απ την καταγάλανη θάλασσα....

.....πόνος η μνήμη...κι εσύ η φυγή...κι εσύ η ευτυχία μου όλη...

Μακάρι να ήσουν εδώ ή να ήμουν εγώ εκεί...ή να 'μασταν κάπου αλλού μαζί....ή να 'μασταν παντού μαζί...ή να 'μασταν απλά μαζί...Μα διάλεξες άλλο δρόμο...

...καίνε τα χείλη μου....σα τα χάδια σου, σα τα φιλιά σου, σα τα λόγια σου, σα τη φυγή σου...

Ξάφνου..χάθηκες μια για πάντα... ....παλεύω να σε συγχωρήσω

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

to diavasa kai dakrisa.na sai kala.to xreiazomouna.polles fores paleueis na min klapseis alla telika den einai kai toso kako.3espas.nancy