Bάλτε εσείς ένα τίτλο

Κάποτε σερνόμουν στην άκρη του Σύμπαντος
Για να βρω ακόμα μια φωτεινή ψυχή
Να μου δείξει το δρόμο προς το κέντρο της ζωής
Μα κάθε φορά έχανα τα σημάδια...
Ώσπου βρήκα εσένα,
Φωτεινή μα κι απόλυτα σκοτεινή
Με την υπομονή χιλίων ζωών
Μέχρι να φτάσω και να μου το χαρίσεις
Για πάντα..

Σύρθηκα ως την άκρη του Σύμπαντος
Είδα τη λάμψη των ήλιων όλου του κόσμου
Για να μου πείς εσύ, ο σκοτεινός εαυτός.....

Σκέφτομαι του ήλιους τους μακρινούς
Θα 'θελα να 'μουν ένας απ' αυτούς
Πόθησα τη λάμψη που εκπέμπουν
Πόσα χρόνια πρέπει να περιμένουν
Για να τους προσέξουν
Συμπλέγματα εξ αποστάσεως
Ποτέ δεν περίμενα να 'ναι τόσο όμορφα
Τα χρώματα, τα σχήματα, η κίνηση
Παραδίνομαι στην παγερή νύχτα
Ξεχνώντας την ψυχή μου στο σκοτάδι
Αφήνοντας το φως της να περιπλανηθεί
Ακουμπάει τις επιφάνειες
Τις διαχωριστικές γραμμές της ζωής
Προστατευτικά τείχη απογοήτευσης
Ενάντια στο θάνατο, ενάντια
Ενάντια στην αγάπη, ενάντια
Ενάντια σε μένα, ενάντια
Σβήσε κι έλα μαζί μας, άνθρωπε
Λένε για μας αγαπημένη μου....