Τέχνες και τέχνες

Δεν υπάρχει πιο δύσκολη τέχνη απ το να ζει κανείς. Για τις άλλες τέχνες υπάρχουν αναρίθμητοι δάσκαλοι, παντού. Ακόμη και οι νέοι πιστεύουν ότι τις έχουν κατακτήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούν να τις διδάξουν στους άλλους: στη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του, πρέπει κανείς να συνεχίσει να μαθαίνει να ζει και, πράγμα που θα σας ξαφνιάσει ακόμη περισσότερο, πρέπει κανείς σ ολόκληρη τη ζωή του να μαθαίνει πως να πεθάνει.

ΣΕΝΕΚΑΣ

Time machine

Χμμ...είμαι πολύ down, πως το λένε και στ αγγλικό...έχω βάλει Θαλασσινό, έτσι για πέσω πιο κάτω κι απ το κάτω...χα!! -asxeto-

Ήταν μια περίεργη μέρα σήμερα...ξεκίνησε τόσο γαμάτα..καφεδάκι το πρωί (φραπόγαλο), πανεπιστήμιο μετά, τρελό γέλιο στην τάξη, βροχερή-σκατά-κλασσική μέρα Λονδίνου, ξανά πολύ γέλιο στην τάξη με τα παιδιά, λίγο καμάκι στη στάση του λεοφωρείου για σπίτι, με μια Γερμανίδα, τον φίλο μου το Μάκη που ήρθε και με πήρε για το σπίτι, την πίτσα που έφαγα στ αμάξι γιατί μου κράτησε (είχε και κάτι πατάτες), το κόσμο που έβλεπα στο West Hampstead να βγαίνει απ το μετρό και να πηγαίνει σε 1000 διαφορετικές κατευθήνσεις ταυτόχρονα, να φανάρια να κάνουν τρελούς συνδιασμούς ''ουράνιου τόξου'', ένα μπάτσο ν αλλάζει λάστιχο, το τραγούδι που άκουσα 7 φορές στ αμάξι μέχρι να φτάσω σπίτι (είναι επιτυχία του τώρα), το σταφύλι που έφαγα με το που πάτησα σπίτι...(ναι, έτρεχα πανικόβλητος προς το ψυγείο), το κολλητό μου που με χαιρέτησε, κι εγώ ανταπέδωσα, τα γράμματα που άνοιξα (λογαριασμοί ήταν αχ), που τάισα τα χρυσόψαρα μου αφού έφαγα το σταφύλι, πέρασα και μία απ το W.C. (τουαλέτα σημαίνει), άνοιξα το παράθυρό μου ν αεριστεί το δωμάτιο μου, έβγαλα παπούτσια..μπλα μπλα μπλα μπλα...

Πόσα πράγματα έκανα σε 6 ώρες?...αυτά που εξιστορώ κι άλλα τόσα που δεν είπα...πόσα είχα στο μυαλό μου και πόσα άλλα, δεν είχα?

Αιτία για αυτό το γράψιμο, είναι μια κουβέντα που είχα σήμερα το πρωί πριν πάω πανεπιστήμιο με μια φίλη μου...με ρώτησε, ''τι σκέφτεσαι''....και με μια παύση 2 λεπτών, είπα:

Σκέφτομαι πόσα πράγματα έχω κάνει, πόσα θα κάνω κι αν θα προλάβω έστω να κάνω τα μισά....

Και καλά τώρα είμαι φοιτητής κι όλα φαίνονται ρόδινα κι ανθηρά και σοκολατένια (εκτός του ότι μου χει βγει ο σβέρκος με τόσες εργασίες)...αλλά τα δύσκολα έρχονται μετά. Δεν παραπονούμαι έμμεσα ούτε λέω φυσικά, ότι δεν έχω κάνει τίποτα, γιατί τότε θα ήμουν πολύ αχάριστος και ψεύτης μεγάλος!...

Αλήθεια, εσύ που διαβάζεις αυτό εδώ τώρα και σου φαίνεται μεγάλη μαλακία, έχεις αναρωτηθεί ποτέ για ποια πράγματα δεν έχεις χρόνο?...καλά μην το παίρνεις κατάκαρδα, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου..έχεις να κάνεις παιδιά (ένα παράδειγμα είπα, μη με φας)..

''θελω πολλα να κανω και ισως να μη βρω ποτε το χρονο να τα κανω, το σιγουρο ειναι πως θα προσπαθησω να βρω το χρονο''

Μακάρι να μπορούσα να stretch the time

Ξέρεις ποιο τραγούδι, ίσως θα κολλούσε και θα τ ακούω όσο χρονών είμαι για να θυμάμαι?...

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
να κλέψω το γλυκό μέσα απ' το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ
και μια ζωή στα πόδια να το βάζω

Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
είναι οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είναι αργά γι' αλήθειες

Όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
στα λάθη μου φτηνά να τη γλιτώσω
μου μάθαν να φοβάμαι ό,τι αγαπώ
και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω

Μα ό,τι μας δένει στα παλιά
είναι οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά
πως είναι αργά γι' αλήθειες

Όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
όλη μου η ζωή συνένοχη και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο....

Άντε καληνύχτα.....

Dream of what's coming next...

Τι σημασία έχει πόσες λέξεις κρύβει μια εικόνα...
Τι σημασία έχει πόσα συναισθήματα κρύβει μια λέξη...
Έτσι κι αλλιώς ίσως ποτέ να μη δεις την εικόνα...
Ίσως ποτέ να μην ακούσεις τη λέξη...
Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου καλέ μου...
Κλείσε τα μάτια και ζήσε...

I Love You

All our lives we've been told that a picture
says more than a thousand words.
Three words are proof that we have been
seriously misled: I Love You...

3 γραμμές....

Κι η αρχή είναι τόσο όμορφη


Σαν τον Παράδεισο που άγγιξες

Σιωπηλή στο κέντρο του Κόσμου....

Wild is the Wind

David Bowie - Wild is the Wind

Love me, love me, love me, love me, say you do
Let me fly away with you
For my love is like the wind, and wild is the wind
Wild is the wind
Give me more than one caress, satisfy this hungriness
Let the wind blow through your heart
For wild is the wind, wild is the wind

You touch me, I hear the sound of mandolins
You kiss me
With your kiss my life begins
You're spring to me, all things to me
Don't you know, you're life itself!

Like the leaf clings to the tree,
Oh, my darling, cling to me
For we're like creatures of the wind, wild is the wind
Wild is the wind

You touch me, I hear the sound of mandolins
You kiss me
With your kiss my life begins
You're spring to me, all things to me
Don't you know, you're life itself!

Like the leaf clings to the tree,
Oh, my darling, cling to me
For we're like creatures in the wind, and wild is the wind

Wild is the wind
Wild is the wind
Wild is the wind
Wild is the wind

Victoria Embankment Gardens

Συγνώμη που χάθηκα φιλαράκι...μερικά λουλουδάκια, μπας και με συγχωρέσεις....
Με συγχωρείς ;

Που είσαι;

Αυτή είναι η ζωή σου, εφιάλτες και δάκρυα
Θάλασσες μανιασμένες, απύθμενα βάθη
Βάραθρα και παράδεισοι σε γαλάζιους ουρανούς
Άπλωσε το χέρι, άγγιξε τη μαγεία της
Ζήσε και χόρεψε στο κέντρο του κόσμου
Μόνος ή με παρέα δεν έχει πια σημασία
Γίνε ένα μ' εκείνα τ' αστέρια τα μακρινά
Πίστεψε με θα είναι ακόμα εκεί, αιώνια
Κι ας ξημερώσει η τελευταία μέρα του κόσμου
Δε θα σε προδώσουν ποτέ όπως αυτοί
Δε θα γυρίσουν την πλάτη, δε θα κρυφτούν
Θα σ' αγκαλιάσουν στοργικά μέσα στο φως
Κι ας είναι γύρω σου σκοτάδι σιωπηλό
Βάλε μια φωνή ν' αρχίσει η γιορτή:
Αααααααααααααααααααααααααααααααααα.......

Πανσέληνος φωτίζει τη νεκρή πόλη
Σκιές που ακολουθούν σκιές
Εφιάλτες σε άδεια κρεβάτια
Ένα ξαφνικό ξύπνημα... Δεν είσαι εκεί...
Έτρεξα σε τεράστιες λεωφόρους
Χάθηκα σε σκοτεινά στενά
Απόμακροι ήχοι βημάτων
Δυνατή μουσική, σιωπηλοί ύμνοι
Μια ανώφελη κραυγή... Που είσαι;

Ψάχνοντας.....

Σ' ένα κόσμο σιωπής
Τα νοήματα η μόνη επαφή
Βλέμματα διαπεραστικά
Αμήχανα χαμόγελα...

Θα ειδωθούμε στην άλλη άκρη του ωκεανού
Σε διαφορετικές πατρίδες με άλλα όνειρα
Επιθυμίες και πάθη, μανιασμένες καταιγίδες
Απέραντη θάλασσα, απέραντος ουρανός
Άσε με να δω τ' αστέρια μέσα στα μάτια σου
Αγκάλιασέ με απόψε και σκότωσέ με αύριο...

Μια αγκαλιά, ένα καταφύγιο
Κι ένα γλυκό χαμόγελο
Μάτια τόσο λαμπερά
Μάτια τόσο θλιμμένα
Αναζητώντας εσένα...

Θα λείψεις πολύ ακόμα...;

Λοιπόν μικρέ, η απουσία σου όσο πάει και μεγαλώνει...
Δεν ανησυχείς καθόλου φαίνεται για το στερητικό σύνδρομο που πρόκειται να με κυριεύσει...
Τι να πω...
Νόμιζα πως ήσουν φιλαράκι...
:p

Καλά να περνάς Ν.
Όπου κι αν είσαι...

Kραυγές...

Ίσως όλα να καταρρεύσουν αύριο ωστόσο αυτοί οι μήνες είναι υπέροχοι κι ας υπάρχουν ένα σωρό αντιξοότητες... Το μόνο που δεν ξέρω είναι ποιος από τους δύο είναι το "Τέρας" του Πάθους και πόσοι καθρέφτες μας ενώνουν... Το Ιδανικό στην αγκαλιά μου, η Ελευθερία στη ζωή μου και η Γαλήνη... Το μόνο που απομένει είναι η αποδέσμευση από μερικά "ασήμαντα" πραγματάκια...

Μια εικόνα που προβάλλεται από μακριά
Κάθε βράδυ η ανάγκη γίνεται παθιασμένος έρωτας
Καλύπτοντας τα κορμιά μας με δύναμη
Κι ο αέρας φυσάει μανιασμένος και παγωμένος

Άγγιξα τα χείλη σου με τα δικά μου
Κι η καταιγίδα ξέσπασε παντού μέσα μας
Μια υγρή φωτιά αιώνιας ένωσης μας λιώνει
Καθώς κατεβαίνω προς μια πηγή ζωής

Γευτήκαμε ξεχασμένα σπάνια συναισθήματα
Φτάνοντας στην άκρη της καταστροφής
Δύο νεκρά αστέρια που αναγεννιούνται
Για να δώσουν το φως τους για πάντα...

Είμαστε πάλι ψηλά, τα δώσαμε όλα
Κοιτάμε μια πόλη που χάνεται αργά
Μέσα σε ένα πέπλο από σύννεφα
Θαυμάζοντας το μεγαλείο μέσα μας...

Ένα αιθέριο πνεύμα και μια αιώνια φωτιά
Περιμένοντας την υγρή λύτρωση μάταια
Ένα οξύ που διαβρώνει τα πάντα γύρω μας
Ουρλιάζουμε μήπως ακούσουμε τις κραυγές..

Λιποθυμία....

Λιποθυμία η απόλυτη ελευθερία... Ένα εσωτερικό παιχνίδι του σώματός μου και για μερικές στιγμές η πολυπόθητη ευτυχία της απόλυτης λήθης... Η λύτρωση από ένα συνεχόμενο μοναχικό μαρτύριο υπερβολικής ανάγκης... Όμως ήταν στιγμιαίο και εξίσου μοναχικό αλλά ιδιαίτερα απρόσμενο και ευπρόσδεκτο... Η αιτία μάλλον άγνωστη όμως τα αποτελέσματά της είναι μια ένδειξη και ένα σημάδι για αυτά που ξέρω ήδη αλλά κανείς άλλος δε μπορεί να καταλάβει... Η ισορροπία έχει διαταραχτεί ανεπανόρθωτα και οι παρενέργειες δε λένε να κοπάσουν... Εξακολουθώ να ζαλίζομαι και να νιώθω την αδυναμία λίγο πριν από το σβήσιμο της λιποθυμίας όμως η αίσθηση δεν είναι τόσο ευχάριστη, τόσο παραδεισένια... Μακάρι να έμενα για πάντα εκεί ξαπλωμένος με τη συνείδησή μου σε ένα βαθύ λήθαργο, τα προβλήματα να κινούνται στη σφαίρα του φανταστικού και να υπάρχει μια μόνιμη αίσθηση πληρότητας σε ένα άδειο κορμί...Ευτυχώς αυτή τη φορά δεν υπήρχε κανείς να με κρατήσει ή να μου ρίξει νερό ή να προσπαθήσει να με συνεφέρει όμως μίσησα τον εαυτό μου γιατί αντέδρασα με μια πλήρη διαύγεια τη στιγμή που άνοιξα τα μάτια και κατάλαβα ακαριαία τι είχε γίνει χωρίς να έχω ανασύρει την ανάμνηση της λιποθυμίας... Εξάλλου το μόνο που θυμάμαι είναι μια προσπάθεια να στηριχτώ στον τοίχο και μετά σκοτάδι...Το κακό είναι πως φοβάμαι...

Φοβάμαι ό,τι δε θα προλάβω να κάνω όλα όσα θα ήθελα και δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς άλλος να τα συνεχίσει... Τόσα όνειρα και σχέδια θα μείνουν για πάντα κλεισμένα στο συρτάρι μου και μερικά μόνο στο μυαλό μου... Δεν είναι ο φόβος του θανάτου αλλά το γεγονός ότι δε θα έχω προσφέρει όλα όσα θα ήθελα... Είναι η θλίψη για το θάνατο του ιδεαλισμού και των συναισθημάτων που δε θα προλάβουν να μετουσιώσουν έστω το κοντινό μου περιβάλλον... Όσο κι αν έχω γράψει για την αγάπη ή το θάνατο καμιά λέξη δεν πρόκειται να απεικονίσει το μεγαλείο των συναισθημάτων που ένιωσα όταν έσβηνα στα χέρια της ή χθες που χάθηκα μόνος... Θα ήθελα όμως να πάρω την ένταση και τη δύναμη, να τη νιώσω να με διαπερνάει και να τη διοχετεύσω πάλι πίσω εξιδανικευμένη, ελεγχόμενη, σε μια ασφαλή μορφή... Αυτή είναι η μοναδική εγωιστική επιθυμία που δυστυχώς δε μπορώ να εκπληρώσω μόνος...

Μακάρι να προλάβω...

Welcome back...!

Πολύ χαίρομαι που είσαι πάλι κοντά μας Ν. ...
Μου έλειψες φιλαράκι...
Θα τα πούμε σύντομα...

Bάλτε εσείς ένα τίτλο

Κάποτε σερνόμουν στην άκρη του Σύμπαντος
Για να βρω ακόμα μια φωτεινή ψυχή
Να μου δείξει το δρόμο προς το κέντρο της ζωής
Μα κάθε φορά έχανα τα σημάδια...
Ώσπου βρήκα εσένα,
Φωτεινή μα κι απόλυτα σκοτεινή
Με την υπομονή χιλίων ζωών
Μέχρι να φτάσω και να μου το χαρίσεις
Για πάντα..

Σύρθηκα ως την άκρη του Σύμπαντος
Είδα τη λάμψη των ήλιων όλου του κόσμου
Για να μου πείς εσύ, ο σκοτεινός εαυτός.....

Σκέφτομαι του ήλιους τους μακρινούς
Θα 'θελα να 'μουν ένας απ' αυτούς
Πόθησα τη λάμψη που εκπέμπουν
Πόσα χρόνια πρέπει να περιμένουν
Για να τους προσέξουν
Συμπλέγματα εξ αποστάσεως
Ποτέ δεν περίμενα να 'ναι τόσο όμορφα
Τα χρώματα, τα σχήματα, η κίνηση
Παραδίνομαι στην παγερή νύχτα
Ξεχνώντας την ψυχή μου στο σκοτάδι
Αφήνοντας το φως της να περιπλανηθεί
Ακουμπάει τις επιφάνειες
Τις διαχωριστικές γραμμές της ζωής
Προστατευτικά τείχη απογοήτευσης
Ενάντια στο θάνατο, ενάντια
Ενάντια στην αγάπη, ενάντια
Ενάντια σε μένα, ενάντια
Σβήσε κι έλα μαζί μας, άνθρωπε
Λένε για μας αγαπημένη μου....

Βαριέμαι!!!

Πάει και το Πάσχα, πέρασε...

Χρόνια πολλά σου είπα;
Δε σου είπα βέβαια... μα που πήγαν οι τρόποι μου;
Χρόνια πολλά λοιπόν μικρέ...

Άντε να επιστρέψεις γιατί δεν έχω παρέα...

Και βαριέμαιιιιι!!!

Σαν όνειρο...

san oneiro.mp3

...Σαν όνειρο ξεκίνησες αυτή εδώ τη σελίδα, ακούγοντας αυτό το τραγούδι...
Ως όνειρο να είναι η κάθε μέρα στη ζωή σου...

Διακοπές...

Στα κρύα του λουτρού μας άφησες, Arco, μέρες ατέλειωτες...
Το κακό είναι πως θα λείψεις κι άλλο απ' την παρέα μας...
Ας όψονται οι διακοπές του Πάσχα...
Επιστροφή στην Ελλάδα για λίγο, οικογενειακή μάζωξη κλπ. κλπ. ...
Χαλάλι όμως, θα σε μονοπωλήσουμε όταν επιστρέψεις...
Προς το παρόν θα δοκιμάσω να αναπληρώσω για λίγο το κενό σου, αν και ξέρω πως είναι αδύνατο...
Καλό Πάσχα λοιπόν, να περάσεις όσο καλύτερα γίνεται και να θυμάσαι πως κάποιοι σε περιμένουν να επιστρέψεις...
Κι έχουν γίνει πραγματικά ανυπόμονοι!!!

Καλά να περνάς μικρέ...