Η βραχνή φωνή του Jimmy Nail να ερμηνεύει τον παραπάνω στίχο με έκανε να αναρωτηθώ ακριβώς το ίδιο. «Τι θα γινόταν αν…;»
Αν κάθε στιγμή που έπρεπε να πάρεις ένα δρόμο, έπαιρνες τελικά κάποιον διαφορετικό από αυτόν που τελικά πήρες.
Αν μιλούσες κάποια στιγμή που επέλεξες να σωπάσεις.
Ή αν σιωπούσες κάποια στιγμή που διάλεξες να μιλήσεις.
Αν κάποιο «ναι» ήταν «όχι» και κάποιο «όχι», «ίσως».
Νοητές γραμμές. Αυτό είναι η ζωή μας. Γραμμές που η κλίση τους αλλάζει με κάθε απόφαση, με κάθε δισταγμό, με κάθε βήμα, είτε μπροστά, είτε πίσω, με κάθε «ναι», κάθε «όχι». Και οι γραμμές μεταξύ τους μπερδεύονται… Τέμνονται, συγκλίνουν και αποκλίνουν… Υπάρχουν κι αυτές βέβαια που πηγαίνουν παράλληλα. Που είναι πάντα από δίπλα, για παν ενδεχόμενο. Καμιάς γραμμής όμως η πορεία δεν είναι προδιαγεγραμμένη.
Και συνεχίζει ο Jimmy… “But now I know that when I’m down in this mood, it’s only me that I have to face”… Καλά τα λες μάστορα… Μη νομίζεις… Και με ‘μένα τα ‘χω. Αλλά μη μου τη λες κι εσύ τώρα.
Τη σκυτάλη πήρε ο Jason Mraz… Life is wonderful… Δε θα διαφωνήσω μαζί σου… Καλά τα λες… It takes some work to make it work…
“…There is no end to what I’m saying…” that makes us two φίλε μου γι’ αυτό καλύτερα να την κάνω με τρόπο. Είναι δύσκολη η ώρα και ευαίσθητες οι ισορροπίες.
9 σχόλια:
Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν....! Αυτό που ξέρω ειναι ο καθένας απο εμάς γνωρίζει πολύ καλά τι εχει ήδη γίνει με τις επιλογές του, επίσεις πιστεύω πως πάτο έχει η θάλλασα, τα ποτήρια, τα παπούτσια και όχι η ζωή. Γι'αυτό πάντα φοβάμαι το παρακάτω!!!
Χρησιμοποιώντας τη λέξη πάτο, εννοώ εκείνες τις στιγμές της ζωής μας που κολλάμε, που πέφτουμε σε τέλμα.
Εκείνες τις στιγμές είναι συνήθως που σου παίζει παιχνίδια το μυαλό σου και πάνω στον απολογισμό του τι έχει γίνει, σκέφτεσαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει...
Υ.Γ.: Πάτο έχουν επίσης τα βαρέλια, τα μπουκάλια και τα κατσαρολικά! :)
Πάτο επίσης έχουν οι γυναίκες, αλλά μην κολλάμε στις λεπτομέρειες.
Αν χρησιμοποιείς τη λέξη πάτο για τις στιγμές που φτάνουμε σε τέλμα...είναι λίγο χαοτικό γιατί Πάτος είναι ο τελειωμός,το δεν έχει άλλο.
Αλλά το θέμα δεν είναι πως να φτάνουμε στον πάτο αλλά φτάνοντας εκεί ν ανακάμπτουμε...
Πεινάω
Είναι μία μεταφορά. Όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας κι όπως τη μεταφράζει.
Από τον πάτο προς τα κάτω σίγουρα δεν έχει άλλο. Αυτό ακριβώς λέω και στο υστερόγραφο.
Φτάνοντας στον πάτο, καλό είναι να αφήνεις και αυτό που σε τράβηξε εκεί κάτω. Αυτό είναι το δεύτερο βήμα για να ανακάμψεις. Το πρώτο μάλλον είναι να βρεις ΤΙ ήταν αυτό το κάτι.
Νικόλα νομίζω ότι λες αναλήθειες...γιατί ειδικά εσύ όταν φτάνεις στις "λεπτομέρειες" κολλάς και μάλιστα άσχημα....
Και να μην ανοίξω το στόμα μου να μιλήσω και να πω πως κολλάς όταν φτάνεις στα κορδόνια...που κορδόνια έχουν γίνει τα νεύρα μου μέχρι να ξανανιώσω γραμματόσημο ...
Πάτος είναι όταν ψωφάς για γλύψιμο και ο άλλος να έχει πάθει ήδη αφυδάτωση....
Πάτος είναι...ρώτα με την άλλη βδομάδα
Την επόμενη εβδομάδα για την μόνη ερώτηση που θα υπάρχει χρόνος να κάνω θα είναι "Είσαι έτοιμος για άλλον ένα γύρο;"
2 δίπιττα στη καθισιά μου τα έχω χαλαρά!
2 δίπιττα στη καθισιά μου τα έχω χαλαρά!
Από όσα θυμάμαι εγώ τρίπιττα σε έβλεπα να έχεις χαλαρά ... πάμε για το οικονομικό πακέτο των 4 τώρα;
Να ξέρω να οργανώσω να έρ8ω με το καρότσι του Super Market
Δημοσίευση σχολίου