...όλα γίνονται...

Ένα όνειρο μπορεί να σε σημαδέψει; Κάτι που δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά παρά μόνο στη φαντασία σου; Μια ψευδαίσθηση να σε πληγώσει;

Και βέβαια μπορεί. Ίσως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ίσως αυτό που δεν έχεις, που δεν μπορείς να έχεις, που δεν έχεις ζήσει ή που φοβάσαι να τολμήσεις να είναι ένα μικρό αγκαθάκι στη δική σου Αχίλλειο πτέρνα. Δε θα σε σκοτώσει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Αλλά θα σου υπενθυμίζει με ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό τρόπο την ύπαρξη του στα επόμενα βήματα.

Αλλά όλα μπορούν να ξεχαστούν. Όλα γίνονται…

Όλα γίνονται, όλα αρχίζουν ξανά

Δε σταμάτησε ο χρόνος

(…)

Όλα γίνονται, το ποτάμι κυλάει

Κι η ζωή μια σταγόνα

Μες στο κύμα παφλάζει παίζει γελάει

Κι ονειρεύεται ακόμα

(…)

Όλα γίνονται, είμαι ακόμα εδώ

Ένα αληθινό ψέμα

Μια πηγή που διψάει να βγει στον αφρό

Να ενωθεί με το ρεύμα

(Νάμα – Μια Κυριακή)

Υ.Γ.: …Κι ονειρεύεται ακόμα… Ό,τι πιο όμορφο, έτσι δεν είναι;