Μαρτίου 14, 2008

....Turned



''Απογειώθηκα'' κι έχω την επιθυμία να γράψω. Έκθεση ή Life Style; Τρόπος που σκέφτομαι το μέλλον ή βαθύτερη επιθυμάι; Ως μοναδική επιθυμία αυτή τη στιγμή, έχω να σ αντικρύσω, να σ αγκαλιάσω και να νιώσω την αγάπη σου. Τώρα που το σκέφτομαι πάντως εκτός θέματος είναι κι αυτό. Έτσι ακριβώς θέλω να είναι κι εκείνη τη στιγμή.

Λαχτάρα για την ένωσή μου με τον άνθρωπό μου. Λαχτάρα για όλες τις στιγμές που θα ζήσουμε μαζί. Λαχτάρα για την κάθε καλημέρα σου, για το κάθε βλέμα σου, για την κάθε ενωσή μας. Θ ανοίξω τα μάτια μου και θα συνηδειτοποιήσω ότι έφτασε η μέρα της απόλυτης αφοσίωσης σ έναν άνθρωπο, η μέρα που όλες οι σκέψεις μου θα είναι για να τις μοιράζομαι με _? _? _? _ που όλα τα όνειρα θα γίνονται από κοινού. ....

Τα μάτια μου όμως έχουν ανοίξει εδώ κι αρκετή ώρα και θέλω ν ακούσω τη φωνή σου.

Η ''καλημέρα'' σου θα είναι η αρχή, μετά όμως, δεν ξεφεύγουμε απ το πρόγραμμα. Κλασσικά καφεδάκι, τσιγαράκι, μουσικούλα. Άλλωστε είναι η τελευταία μέρα που θα ξυπνήσω έτσι, μακρυά σου. Τα πάντα θέλω να είναι καθαρά.

Όποιος βρίσκεται εκεί να έχει τον απόλυτο λόγο για να είναι κι όχι από κοινωνική υποχρέωση ή κάτι παραπλήσιο. Σε θέλω εκεί με την προσοχή σου χαλαρή. Την διάθεσή σου ανεβασμένη. Το άγχος στο μηδέν και το χαμόγελο μέσα στην ψωχή σου. Θέλω όταν θα σταθώ εκεί δίπλα σου να υπάρχεις μόνο εσύ, εγώ κι <<εμείς>>.

Σε φάση άκουσα ότι οικογένεια αλλάζουμε στη ζωή μας με αυτή την ένωση. Άκουσα και αντιδράσεις πάνω σ αυτό. Ότι και καλά οικογένεια έχουμε μόνο μια, την αρχική μας. Οικογένεια έχουμε αυτή που μας δημιούργησε και εν συνεχεία αυτή που δημιουργούμε. Αυτό πιστεύω! Και πιστεύω ότι εμεις θα την κάνουμε πολύ super, με αρκετό γέλιο, γαμάτες στιγμές, ειλικρίνεια, άνεση, ευτυχία, διάρκεια. Ήρθε πάλι η επιθυμία να στο πω, αλλά θα στο πω από κοντά. Τώρα που γράφω περιμένω να περάσουν λίγες ώρες για να έρθω στην αγκαλιά σου. Θα περιμένω να έρθω στη ζωή σου με one way ticket όμως.

Ξέρω ότι πριν από εκείνη τη μέρα θα έχουμε συγκατοικήσει ήδη και θα έχουμε μοιραστεί αρκετές νύχτες αγκαλιά, απλά τη συγκεκριμένη θέλω κάτι μοναδικό. ΤΙ; Να ανοίξουμε να διαβάσουμε αυτά που γράφουμε τώρα και να διαπιστώσουμε ότι είμαστε ακροβάτες στο όνειρο ή αν ονειρευόμασταν την μελλοντική μας πραγματικότητα. Ειλικρινά δεν έχω την παραμικρή ιδέα πως θα ήθελες τη μέρα εκείνη. Το που θα γίνει το όλο σκηνικό δεν έχω ιδέα κι ούτε μ απασχολεί ιδιαίτερα...δε ξέρω καν αν θέλω να γίνει στην Αθήνα ή κάπου αλλού. Ξέρω μόνο ότι σε θέλω εκεί free από κάθε σκέψη κ' ανησυχία γιατί ξεκινάμε το ταξίδι μας στην ευτυχία....

Κι η νύχτα έγινε μέρα....κι από άνθρωπος έγινα άγγελος

Δεν υπάρχουν σχόλια: