...Κάθε φορά που τριγυρίζω μοναχός και ξαστεριά δε λέει να βγάλει ο ουρανός...σπίτι είμαι..καθόμουν στο παρά8υρο της κουζίνας και χάζευα εκεί μέσα στα σύνεφφα χαμένος...έχει συνεφφιά, το φεγγάρι μία βγαίνει, δέκα χάνεται..
..ευθεία αν κοιτάξεις θα διακρίνεις κινούμενες πυγολαμπίδες....είναι καρφί ευθεία στο Heathrow...κάθε 15 λεπτά και μια πτήση,λένε..εγώ περίμενα μία συγκεκριμένη...έχει συνεφφιά, δεν μπορούσα να διακρίνω...την ένιωσα πιστεύω
...- ένα άπιαστο φιλί γυαλίζει στο ποτό....πίνω Sabouka, άσπρη...μες στα μάτια τα θολά στο σπίτι τ αδειανό...κάθε φορά που λαχταράω σαν τρελός, μια αγκαλιά να γαληνέψει ο ουρανός.....-
Μα τελικά δε σταματάει ο χρόνος....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου