Ιουνίου 26, 2007
Ερωτόκριτος
Μερικοί άνθρωποι είναι απλά καταδικασμένοι να ακολουθούν τη μοίρα τους......Οι πίκρες που τρώνε, αχ υπερτερούν τα καλά που τους έχουν τύχει...
..και λες σε φάση: ''με μένα τι θα γίνει Θεέ μου...θα δω άσπρη μέρα?..''
..ξέρεις τι ωραία που είναι όταν κοιμάσαι? όλα μοιάζουν, φαντάζουν, είναι ονειρικά, γαλήνια, τόσο ήρεμα...είναι ένας μικρός Παράδεισος..κι η ζωή είναι ο Παράδεισος μας όμως απ την άλλη μεριά..Και τι είναι ευτυχισμένος άνθρωπος δλδ?..ποιος είναι ευτιχισμένος?..ο Παππούς μου ίσως...πονάει κι αυτός όμως τώρα (γεράματα).....ένας πεθαμένος ίσως,μάλλον δλδ...αφού δε νιώθει κάτι, τα ζησε όλα, τα κανε όλα....πάλι δε ξέρω γιατί εγώ δεν τα έχω ζήσει όλα...
Ακούω ένα τραγούδι που μ ανατριχιάζει στην κυριολεξία...κι είμαι χάλια..Όχι απ το κομμάτι όμως....Αγορίνα μου, μερικά πράγματα έτσι είναι...αλλά κάποια στιγμή, όλα θα γίνουν ρόδινα eventually....
Μιχάλης Τζουγανάκης & Σοφία Παπάζογλου - Ερωτόκριτος
Ιουνίου 25, 2007
Σα το πουλί στο χώμα
...Κάθε φορά που τριγυρίζω μοναχός και ξαστεριά δε λέει να βγάλει ο ουρανός...σπίτι είμαι..καθόμουν στο παρά8υρο της κουζίνας και χάζευα εκεί μέσα στα σύνεφφα χαμένος...έχει συνεφφιά, το φεγγάρι μία βγαίνει, δέκα χάνεται..
..ευθεία αν κοιτάξεις θα διακρίνεις κινούμενες πυγολαμπίδες....είναι καρφί ευθεία στο Heathrow...κάθε 15 λεπτά και μια πτήση,λένε..εγώ περίμενα μία συγκεκριμένη...έχει συνεφφιά, δεν μπορούσα να διακρίνω...την ένιωσα πιστεύω
...- ένα άπιαστο φιλί γυαλίζει στο ποτό....πίνω Sabouka, άσπρη...μες στα μάτια τα θολά στο σπίτι τ αδειανό...κάθε φορά που λαχταράω σαν τρελός, μια αγκαλιά να γαληνέψει ο ουρανός.....-
Μα τελικά δε σταματάει ο χρόνος....
Ιουνίου 16, 2007
NirVaNa
Χμμ..καλησπέρα και σε μένα...το που είμαι τέτοια μέρα κι ώρα πιστεύω ότι το χω εμπεδώσει πια!
Το σκεφτόμουνα καιρό, αυτό που χω στο μυαλό μου να γράψω αλλά πάντα, κάτι τύχαινε και το ξεχνούσα..Θα ξεκινήσω χαλαρά...Τέτοια ώρα χθες, Παρασκευή ετοιμαζόμασταν για να βγούμε έξω..κλασσικό μέρος το τελευταίο καιρό (στέκι κιετς)..είχε ένα πάρτυ facebook και καλά..
Μπανιαριστήκαμε, βάλαμε τα πρόχειρά μας (όχι σαν όλους αυτούς εκεί μέσα με τις πουκαμισιές)...όχι ότι είμαστε τπτ γύφτοι αλλά δεν είμαστε/είμαι επιδειξίες..να πάμε σε κανά γάμο, βαφτίσια να ντυθώ γαμάουα...αλλά τώρα σε πάρτυ με Έλληνες μόνο...πως να το κάνουμε, θέλουμε να μαστε Trendy!!!...στο θέμα μας τώρα:...βάλαμε τις κολώνιες μας και λεωφορειάκι.....μπλα μπλα μπλα μπλα φτάσαμε....μπλα μπλα μπλα πληρώσαμε είσοδο, πήραμε το ποτάκι μας και ψάχναμε να βρούμε ένα πόστο να αράξουμε για το υπόλοιπο της βραδιάς...ζαλιστήκαμε λίγο πέρα δώθε, γιατί θέλαμε και μέρος με καλή οπτική ματιά (όπως είχε πει κι ο Μεταξόπουλος χαχα!!))...
..όλα κυλούσαν κυριλέ, μουσικούλα, καμιά ωραία ύπαρξη περνούσε που και που (τζίφος μιλάμε χτες, λιψυδρία)..ακούγαμε τα remix μας...-χέρια ψηλαααά κι όλα τα φτάνω-...και σε φάση πάω να πάρω κανα σφηνάκι να καταναλώσουμε..να κάνουμε κεφάλι...να τα σπάσουμε...πήρα 2 τεκίλες κίτρινες+λεμονάκι+αλατάκι...είναι δυναμίτης ρε παιδί μου!! ΜΠΑΜ ΚΑΤΑΚΟΥΤΕΛΑ!!
..νταξ, ήπιαμε 3 παρτίδες...ΚΙ ΕΔΩ ΕΡΧΟΜΑΙ ΕΓΩ....είμασταν χαλαροί μέχρι πριν πιούμε αυτά...είμασταν κοολ...και ξαφνικά άλλαξε το τοπίο..τι σου κάνει το γαμήδι ε??...ήθελα σε φάση να ψάξω να βρω ποια είναι αυτή η ουσία που σε κάνει και πας σε άλλη διάσταση..τι σκατά έχουν μέσα, εκτός από το οινόπνευμα, μήπως είναι κάτι το σπέσιαλ...είμασταν για μια ακόμα φορά οι καλύτεροι στον πλανήτη ΓΗ...όχι ότι δεν είμασταν και πριν, αλλά είναι το πως νιώθεις..πως βλέπεις τους γύρω σου και γελάς όλο και πιο πολύ...ειδικά αυτή η γκόμενα με το φόρεμα από τους 300!!! (με πιάνεις φίλε μου Αντρέα??))...
Ένα μαγικό ταξίδι μέσω του ποτού...και ξέρεις εκείνη τη στιγμή τι σκέφτεσαι...εγώ θα κάνω εκείνο, εγώ θα κάνω το άλλο, εσύ θα πατήσεις στο φεγγάρι, εγώ θα γίνω φέτες κτλ...
Και τι δλδ??...έπρεπε να πιούμε για να είμαστε στην απόλυτη NIRVANA??
OXI
...δεν πρέπει..και μην το κάνετε και σύστημα..εδώ ήθελα να καταλήξω...νομίζεις/ετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τα πιο απίστευτα πράγματα που έχετε ονειρευτεί?..μπορείτε βρε κουτά, όπως ακριβώς τα κάνουμε κι εμείς...δεν γίνοντε όλα αμέσως στο μπαμ, αλλά γίνοντε...εγώ μπορώ να σας βάλω στο τρυπάκι ότι μπορείτε, αλλά ο κυρίαρχος παίκτης είσαι ΕΣΥ...
Το ξέρεις από μόνος σου...δεν χρειάζεται να στο πω εγώ ή κάποιος άλλος μάγκα μου..Είσαι μάγκας και πάντοτε θα είσαι!
...δεν πρέπει..και μην το κάνετε και σύστημα..εδώ ήθελα να καταλήξω...νομίζεις/ετε ότι δεν μπορείτε να κάνετε τα πιο απίστευτα πράγματα που έχετε ονειρευτεί?..μπορείτε βρε κουτά, όπως ακριβώς τα κάνουμε κι εμείς...δεν γίνοντε όλα αμέσως στο μπαμ, αλλά γίνοντε...εγώ μπορώ να σας βάλω στο τρυπάκι ότι μπορείτε, αλλά ο κυρίαρχος παίκτης είσαι ΕΣΥ...
Το ξέρεις από μόνος σου...δεν χρειάζεται να στο πω εγώ ή κάποιος άλλος μάγκα μου..Είσαι μάγκας και πάντοτε θα είσαι!
Ιουνίου 10, 2007
Sky is high
Πάει καιρός..δεν πάει από την τελευταία φορά που έγραψα κάτι...δεν είναι όλες οι μέρες,στιγμές για γράψιμο....πρέπει να το νιώθεις, πως να το πω
Είμαι στη δουλειά, κλασσικά εικονογραφημένα λοιπόν...η ώρα είναι 22:21, νωρίς...με τη μόνη διαφορά ότι είναι Κυριακή (δλδ νεκρή μέρα)...Η κυριακή, ημέρα περισσυλογής, ξεκούρασης και προετοιμασίας για την εβδομάδα που έρχεται...
Αφορμή σήμερα...είναι αυτό το ψηλά, εκεί πάνω στον ουρανό...είναι ψηλά δεν είναι?...έτσι λέω κι εγώ. Κάποιοι μου λένε ότι εκεί ψηλά στον ουρανό...είναι άφταστο, όνειρο απατηλό. Είναι?
Τι είναι ουρανός?...Ουρανός είναι, ο ουρανός που εμπεριέχει σύννεφα, αέριες μάζες, αεροπλάνα, ήλιο, αγγελάκια, το Θεό (κάπου και παντού), αστέρια κι όνειρα....Και τι δλδ? Είναι άπιαστος?...Άν το πάρεις με την κοινή λογική είναι αδύνατον να φτάσεις, ακουμπήσεις τον ουρανό. Κι όχι απλά να τον φτάσεις, αλλά έστω και να να τον γαργαλίσεις με τις άκρες των δακτύλων σου...Γιατί όμως?
...αυτό είναι που μας καίει...αν κάποια στιγμή θα καταφέρουμε να κάνουμε ένα από αυτά....
Ξέρετε πιοι είναι οι πιο ευτιχισμένοι άνθρωποι στον πλανήτη?...όχι σαφώς αυτοί που έχουν λεφτά, αλλά αυτοί που δεν έχουν τπτ...αυτοί που είναι ονειροπόλοι. Την Παρασκευή βγήκα έξω με τον φίλτατο μου φίλο...με λένε Αντρέα κι έχω κοπέλα!!!!χαχα...περπατώντας προς το Cafe Royal, είχε προηγηθεί σπίτι, το επεισόδειο:..''So you think you can dance..''..ο ημιτελικός....θαυμάζαμε τη Σμαράγδα..ωραίο μωρό δε λέω για την ηλικία της (μόνο 16)...και ονειροπολούσαμε πάλι..ότι εγώ θα την έχω γκόμενα...και σιγά μην γίνει και ποτέ. Αλλά γιατί όχι? Ξέρετε πόσο ωραίο είναι να κάνεις τέτοια απατηλά όνειρα, αυτήν την στιγμή? Είναι βασικά Γαμάτο...ποτέ δεν ξέρεις
Και νταξ μπορεί αυτό το παράδειγμα να είναι ελε'ι'νό...αλλά πόσα άλλα τέτοια υπάρχουν..το ότι εγώ παίζει να είμαι δισεκατομμυριούχος τώρα (δεν έχω τσεκάρει το Lotto μου ακόμα)...είναι όπως λέει και στην διαφήμιση: ''Πετάει ο γάιδαρος?....πετάει..!!!''...
Γιατί είστε τόσο προσγειωμένοι στη Γη όλοι σας?..μπορεί και να μην είστε. Δεν είπα ποτέ ότι πρέπει να πετάτε στα σύννεφα συνεχώς, επί μονίμου βάσεως...απλά πιστέψτε ότι μπορείτε να κάνετε θαύματα...μπορείτε να κάνετε τα ΠΑΝΤΑ αρκεί να εμπιστευτείτε τις δυνάμεις σας...αλλιώς πως να το κάνουμε...στη Γη θα μείνετε καθηλωμένοι για πάντα και πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος που θα σας προσπερνάει, και μόνο απαρατήρητο δεν θα σας είναι...Αντρέα φίλε μου, είμαστε οι καλύτεροι!!!!!
Αυτό το κειμενάκι με τις ανακατεμμένες σκέψεις ειναι αφιερωμένο σε μια κοπελίτσα...αν τύχει και το διαβάσεις ποτέ Έβα...
Φιλιά πολλά
Ν.
Ιουνίου 02, 2007
Zέσταααα..............
Ωχ αμαν....πρόλαβα?
Καλό μήνα σ όλους μας και προπαντός σε μένα..μουαχαχαχα...Καλό καλοκαίρι παίδες, φίλε μου ΑΝτρέα που έχεις....ωραίο γυναικάκι, Μαντινάδα...και λοιποί
Το καλοκαιράκι, στην ακρογιαλιά...βόλτα με μαγιουδάκι (μπικίνι) κι οοοοοόλοι αγκαλιά....με το Φραπεδάκια και τα σώματα τα τρελαααααά....πέρνουμε τα γκομενάκια, τα μαγικααααά...είμαι τρελός στιχουργός ο άτιμος...
1η μέρα Ιουνίου, είχε τρελή μέρα, λιακάδα με 25 βαθμούς Κέλσιους (όχι φαρενάιτ), κοντομάνικο, ένα φραπέ για να ξυπνήσουμε, ωραίες υπάρξεις στο δρόμο...ξέρετε πως παν αυτά τα γυμνά...πλακώνουν οι ζέστες και ξεβρακόνονται όλες!!! Φτου μου, πως μιλάω έτσι..αλλά ρε παιδιά, άντρας είμαι, σκούζει!
Λοιπόν, αύριο παίζει η Εθνική μας, θα κόψει κώλους...ΑΝΤΕ ΜΑΝΑ ΜΟΥΥΥΥ...παίζουν και στην Κρήτη, όποιος κουνηθεί..θα βγει ο Σίφης και ξαφνικά..θα σκάσει με σπινιές στην ευθεία μόνος του, ο Γιώργης...μουαχαχαχχα...και ΜΠΑΜ!
Ξέφυγα απ το θέμα μάλλον....
Καλό καλοκαίρι κι οι γλώσσες μέσα στο στόμα...και τα μάτια...ένα είναι το μυστικό...γυαλάκι ηλίου
Ιουνίου 01, 2007
Για την Αμαλία.
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)