Συναισθηματική Απελευθέρωση

Απ τον Ιούνιο....στο Νιόμβρη, κοντά...

....γίνομαι καπνός, που σε τυλίγει - Ριφιφί...μόνο που εμένα όχι μόνο με τύλιξε, μ έπνιξε κιόλας. Τώρα παίρνω βαθιές αναπνοές (ούτε στο χωριό να μουν). It was a hell of a day!!!

Το χω πει πολλές φορές, κι άλλες τόσες το σκέφτομαι, κάθε φορά που έρχομαι να γράψω ενα-δυο μαλακίες or whatever, αυτού....πώς αμα δε νιώθεις, που πας?...Το περίεργο που συμβαίνει εντωμεταξύ, είναι ότι οποτε τραβάω κατά δω, ξεχνάω αυτά που ήθελα να πω/γράψω/κτλ. (improvise baby)

Όλα καλαά φιλαράκι μου, η ζωή συνεχίζεται κι ομορφαίνει μέρα με την ώρα...εσύ βέβαια Μ. είσαι όμορφη, already. Έλα κάνε μου παρέα...

Μετά από πολύ καιρό, νιώθω σαν όνειρο...είναι μια μαγική λέξη, με νοήματα για λίγους...όλα μου φαίνοντε σαν όνειρο πλέον, εννίοτε απατηλό, άλλες δε πολύ real!! Δε θα μπω σε λεπτομέριες τι πέρασα και πως και γιατί, αλλά θα σταθώ στο όνειρο (όπως κάνω πάντα)...που με ξιτάρει, με ηρεμεί, με αναστατώνει, με γεμίζει, με μπουκώνει, μ ανάβει, με κάνει και το ερωτεύομαι ακόμα πιο πολύ, μου δίνει νόημα, με χορταίνει, με λιγουρεύει, με κοιμίζει, με ξυπνάει, με κάνει και τραγουδάω, με κάνει να τρέχω στου φούρναρη το δρόμο, με παγώνει, με κάνει και κλαίω, με πορώνει, με κάνει Beatles - Free as a bird, με γλυκαίνει, ανάβω κι ένα καπνογόνο άμα λάχει, το φροντίζω, το προσέχω, το ξεχνάω, το πιστεύω, το συμμερίζομαι, το κρατάω μυστικό, καμιά φορά το λέω όμως.......το κοιτώ στα μάτια....και τ απολαμβάνω....

Ψιτ...γεια σου και σένα, λοιπόν

Υ.Γ: Δε πιστεύω να νόμισες ότι εξήγισα τι είναι όνειρο?....αυτά είναι μόνο η αρχή...