....το κατάφερα?

...για σένα

..για σένα που τσιγκλάς τις αισθήσεις μου, για σένα και μόνο χωρίς πολυλογίες...

Τι κάνει έναν άνθρωπο, τον πιο ευτιχισμένο στον κόσμο, σ όλη την υφήλιο, ακόμα και στους διαστημικούς πλανήτες?...Τι είναι αυτό που μας λείπει σε φάσεις, ή μάλλον την περισσότερη ώρα της πορείας μας?...Τι είναι αυτό ψυχή μου και δεν μπορώ να σε βλέπω χωρίς αυτό?...

Και σου το χω πει 200000000 φορές...να το κάνεις πάντα!!!..όχι επειδή στο ζητάω εγώ, αλλά επειδή θέλω να νιώθω ότι το βλέπω, χωρίς να είμαι εκεί...Τόσο δύσκολο είναι δλδ? Ναι, είναι.

Θέλω να κρατήσει, θέλω να σ αλλάξει, θέλω να σ ομορφύνει κι άλλο, μέχρι αηδίας...θέλω να το ευχαριστιέσαι..θέλω να το χορταίνεις, και μόλις το χωνεύεις, πάλι ξανά...θέλω να ξυπνάς προπαντώς μ αυτό αλλά και να κοιμάσαι ταυτόχρονα...θέλω να με σκέφτεσαι, ακόμα κι όταν δεν θα υπάρχω, και να το κάνεις...θέλω να το πεις και σε άλλους, όσους μπορείς....θέλω να γίνει μόδα

Θέλω να το έχεις αρχή και φινάλε...θέλω να το επιβάλλεις στον εαυτό σου....θέλω να σε βλέπω έτσι, πάντα...στάσου πλάι μου, μπορείς

Είναι τόσο απλά και τόσο δύσκολο συνάμα..αλλά να το κάνεις, και να μου χαμογελάς

ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΤΩΡΑ....σκάσε μου ένα χαμόγελο