Απριλίου 06, 2008

..........dunno


Σ αυτό το κείμενο έχω σκεφτεί την πρόταση που θα το κλείσω...πολύ πριν το γράψω. Θέλω αν μπορέσω να βγάλω τα εσώψυχά μου. Κανονικά και με το νόμο. Επειδή όμως αυτό γίνεται, αλλά δεν θέλουμε να είναι δημόσια θέα, δεν το κάνουμε. Όπως και να το κάνεις όλοι έχουμε τα ταμπού μας, γιατί μεγαλώνοντας, μαθαίνεις....και φοβάσαι. Η ζωή κυλάει και δεν μπορείς να έχεις την πολυτέλεια των λάθος επιλογών...για πόσο ακόμα;

Χτες είχα γενέθλια...έχει περάσει ένας χρόνος στο ακριβώς περίπου, που ξεκίνησα να το παίζω διανοούμενος εδώ μέσα. Μα αυτό το μεγάλο ευχαριστώ το χρωστάω στον κόσμο μου. Ω ναι. Και μετά παίρνω το Όσκαρ μου, χαχαχαχαχαχα.

Το μυαλό μου, το μυαλό...άπειρες σκέψεις περνάνε σε κλάσματα του δευτερολέπτου, ώρες, μέρες....φεύγουν, πηγαινοέρχονται, κάθονται για καφέ, κατασκηνώνουν και σε φάσεις, δεν λένε να φύγουν, βγαίνουν άκυρες, δεν υπάρχουν καν, λόγω έλλειψης εγκεφαλικών κυττάρων και.... ----- .....Λίγο απότομα το ξεκίνησα το έργο. Ξαφνιάζεσαι; Έργο είναι με αμέτρητους τηλεθεατές κι έναν πρωταγωνιστή φυσικά. Εσένα, εμάς δλδ. Αλήθεια τόσο καιρό εδώ μέσα, έχω καταφέρει να το περιγράψω; Σ έχω κάνει να το φτάσεις, να το πλησιάσεις, να το αγγίξεις κ μετά φτού κι απ την αρχή; Σου ‘χω δώσει την ελάχιστη ικανοποίηση, την ελάχιστη υδονή;

Δε ξέρω τι λέτε εσείς, εσύ, ο δίπλα, ο παραδίπλας....αλλά εγώ ζω ονειρικές στιγμές. Καταρχάς την μία τη ζω σήμερα...(γενέθλια)...είναι μια γιορτή, σταθμός μας κι αφετηρία ταυτόχρονα. Βέβαια τα πιο σημαντικά άτομα της ζωής σου το θυμούνται (γονείς εξαιρούνται), κι αυτό είναι που σε ξιτάρει ακόμα περισσότερο. Ναι βρε, σ αγαπάνε...ακόμα κι αυτοί που δεν σε πήραν να στο πουν. Εσύ ξέρεις...δε κρατάς κακία. Ναι και τι έλεγα; ΝΑΙ ΤΙΣ ΖΩ. Αυτή η χρονιά όπως κ να την δω, είναι ανεπανάληπτη, απίστευτη, καύλα, τρέλα, μοναδική, ξεχωριστή, πρώτη στο είδος της, ερωτική, μία! Οι λόγοι;....απλοί και μετρημένοι στα δάκτυλα. Πτυχίο, έρωτας (χωρίς αυτόν δεν κάνω), HAPPY!

Έρωτας....αχ και ποιος δεν είναι με κάτι/κάποιον;

Honestly sometimes I don’t know what to write. To put in paper as they say….It’s very easy to thing about a million things, but it’s so fucking difficult to put them between words & phrases. I am looking to this paper days and days so far but!.....I thought πολλά πράγματα να γράψω, αλλά δε μπορώ να τα γράψω. Μύρια ασυγκρότητες σκέψεις κ στη ζωή μου συμβαίνουν τόσα πολλά at the same time.

Δε νομίζω να κατάφερα να παρουσιάσω, γράψω αυτά που ήθελα ακριβώς να διατυπώσω, αλλά το μόνο σίγουρο είναι, ότι πάντα μα πάντα το ευχαριστιέμαι.

Βαριέμαι να γράψω άλλο....ένα έχω να πω μόνο

I became wiser

Δεν υπάρχουν σχόλια: